2 λέξεις

2 λέξεις μόνο για σήμερα...

Ευχαριστώ. Ευχαριστώ που υπάρχετε και που είστε δίπλα μου όποτε σας χρειάζομαι, ευχαριστώ που με βοηθάτε να καταπολεμήσω φοβίες και ανασφάλειες, ευχαριστώ που μέσα στη ζεστή αγκαλιά σας βρίσκω καταφύγιο απ' όλους τους δαίμονές μου. Ευχαριστώ που μου δείχνετε ποια είμαι...

Συγγνώμη. Συγγνώμη που ήμουν ανόητη, συγγνώμη που δεν μπόρεσα για άλλη μια φορά να ξεπεράσω τις αδυναμίες μου, συγγνώμη που έχασα το δρόμο, συγγνώμη που σας ταλαιπώρησα χωρίς λόγο. Συγγνώμη που σας στεναχώρησα...

Όταν αισθάνεσαι απελπισμένος κοίτα γύρω σου, πάντα υπάρχει κάποιος που σε νοιάζεται, κάποιος για να σ' αγκαλιάσει σφιχτά, να σου κρατήσει το χέρι. Πάντα υπάρχουν άνθρωποι που μας αγαπούν, πάντα υπάρχουν φύλακες άγγελοι... Όταν είσαι χαρούμενος μην ξεχάσεις και πάλι να κοιτάξεις γύρω σου. Πάντα υπάρχει κάποιος για να μοιραστείς τη χαρά σου...

Εεεε, κοίτα εκεί ψηλά, εκεί στο βάθος, εκεί ανάμεσα στα άλλα είναι και το δικό σου αστέρι...

Δύσκολα puzzles

Περίεργος ο κόσμος και δεν τον καταλαβαίνω…
Ή μήπως είμαι περίεργη εγώ;
Όταν όλα είναι σε τάξη, όταν όλα κυλούν φυσιολογικά, αρκεί μια σπίθα…
Είναι παράλογοι οι φόβοι; Αβάσιμες οι υποψίες;

Όταν όλα συνδυάζονται μονομιάς, όταν όλα τα κομμάτια ταιριάζουν και το πάζλ μοιάζει να λύνεται…
Πάντα αγαπούσα τα πάζλ, μα τώρα μένω άφωνη μπρος στα ταιριασμένα κομμάτια. Όχι δεν μου αρέσει το πάζλ μου. Όχι θα το χαλάσω, θ’ αλλάξω τα κομμάτια, θ’ αλλάξω την εικόνα…

Ανθρώπινες σχέσεις σαν πάζλ.
Σχέσεις φιλικές, ερωτικές, συγγενικές συχνά τόσο μπερδεμένες. Πρόσωπα σαν εικόνες, λόγια, σκέψεις, συμπεριφορές, συναισθήματα όλα κομμάτια. Πολλά κομμάτια μπερδεμένα σαν κουβάρι. Κουβάρι γιατί δεν εκφράζουμε όσα πιστεύουμε, γιατί δεν κινούμαστε αυθόρμητα, γιατί δεν δείχνουμε τα πραγματικά μας συναισθήματα, γιατί εγκλωβιζόμαστε στα ψέματά μας, γιατί πληγώνουμε όσους αγαπάμε, γιατί δεν ξέρουμε τι θέλουμε ή θέλουμε τα πάντα, γιατί είμαστε εγωιστές, γιατί άβυσσος η ανθρώπινη ψυχή… Πολλοί εναλλακτικοί τρόποι για να συναρμολογήσεις το κουβάρι, όμως ο σωστός είναι μοναδικός.

Ώρες ατέρμονης σκέψης, αναζήτησης χαμένων ή κρυμμένων κομματιών, υποθετικών συναρμολογήσεων μέχρι να βρεις τη λύση. Μέχρι να συναρμολογήσεις την αλήθεια. Έπειτα στέκεσαι μπρος στο έργο σου κι αναρωτιέσαι, άξιζε τόσος χρόνος και τόση προσπάθεια γι’ αυτό το πάζλ;

Μάλιστα, εγκαινιάζω το μπλογκ για το 2011 με μια τοιούτω τρόπω ασυνάρτητη ανάρτηση. Οι σκέψεις σαν puzzle φταίνε..
Καλή μας χρονιά!!!