40 days οf summer

19 Ιουλίου. . .τελειώνει επιτέλους η εξεταστική! Μια εξεταστική που κύλησε χωρίς ιδιαίτερο άγχος (ευτυχώς!), με αρκετή κούραση και λίγες ώρες ύπνου, με πολλή ζέστη και ακόμα περισσότερους καφέδες! Άλλη μια εξεταστική με τις κάμπιες (ή μήπως ακρίδες) στ’ αγαπημένα Starbucks.

20 Ιουλίου. . . το καλοκαίρι είναι πλέον γεγονός, ακόμα και γι’αυτούς που άργησαν πολύ να το καταλάβουν. Ατελείωτες ώρες στα μαγαζιά, ολοήμερες έξοδοι σε καφετέριες, εστιατόρια, κινηματογράφους, βραδινά μπάνια στη θάλασσα και ατελείωτες ώρες ύπνου φυσικά.
23-30 Ιουλίου. . .πριν το καταλάβουμε, πριν γευτούμε αρκετό «καλοκαίρι», πριν προλάβει σχεδόν να τελειώσει η αντίστροφη μέτρηση της Α. το ταξίδι ξεκινούσε. 7 χαρούμενα προσωπάκια , σακίδια και βαλίτσες (φορτωμένα με ρούχα για ένα μήνα!), αντηλιακά και καπέλα κατέφθασαν στο λιμάνι. Το πλοίο σάλπαρε… το νησί μας υποδέχτηκε, ακριβώς όπως το θυμόμουν. Ο μεγάλος μύλος στο λιμάνι, τα λευκά σοκάκια της Νάουσας, ο νεαρόκοσμος που κατέκλυζε τα bar και τα club, η γραφική Παροικιά, το ηλιοβασίλεμα και τα μαγευτικά χρώματά του, οι απέραντες παραλίες, η χρυσαφί άμμος. . .Μετά από 7 μέρες (και νύχτες στο Παλέρμο!) γεμάτες βουτιές, ρακέτες, φωτογραφίες, βόλτες, σφηνάκια, λουκουμάδες, πειράγματα, βραβεία, tichu. . . μέρες γεμάτες γέλιο, φάνηκε το πλοίο της επιστροφής στο λιμάνι της Πάρου.

Αύγουστος. . .10 ημέρες στην εξωτική Βουλιαγμένη, Βάρκιζα και Λαγονήσι. Βουτιές στην πισίνα, ατελείωτη ηλιοθεραπεία, παγωτά, κάτι σαν cliff-diving (αρκετό, όμως για να ξυπνήσει τη λανθάνουσα υψοφοβία μου!), πολλές ταινίες σε θερινά και σε laptop’s στα σπίτια κι άλλες νύχτες στο Παλέρμο κι ένα ξημέρωμα με games και καινούριους tichu-players.
Home sweet home… ποτάκια στο αγαπημένο στέκι, καφές το μεσημεράκι, ζεστό φαγητό της μαμάς, παιχνίδια με τη Β. και τη «Μάκι», ατελείωτες συζητήσεις και βόλτες με τη Gelly, tichu και αστειάκια με τον Α. & τον Γ. όπως παλιά!18-21… οι κάμπιες μου στη Σπάρτη… Ξενάγηση στο Μυστρά και αναρριχήσεις για υψοφοβικούς, βόλτες με το «πόνυ», ποτάκια στο Ρετρό, συζητήσεις και γέλια στο μπαλκόνι, κρασάκι και κουβεντούλα ως το ξημέρωμα.

26-29…Σύρος!Λίγες οικογενειακές μέρες σ’ένα όμορφο νησί. Βόλτες στη γραφική Ερμούπολη, άπειρες βουτιές με τη Β. στην πισίνα, μπάνιο σε παραλίες με κρύα(!) νερά, ηλιοθεραπεία, harry potter(για εκατοστή φορά) πριν τον ύπνο, νυσταγμένα προσωπάκια στο πρωινό, ένα πλοίο που δε δείχνει House στις τηλεοράσεις (παρά τις παρακλήσεις μου) και πάλι πίσω.

Καθώς περπατούσα στο λιμάνι κοίταξα τον ήλιο που έδυε στη θάλασσα. Ήξερα πως το καλοκαίρι μου είχε τελειώσει, όσο κι αν ήθελα να το αρνηθώ. Συνέχιζα να περπατώ ενώ ένα περίεργο συναίσθημα γεννιόταν μέσα μου. Ήταν θλίψη, στην ανάμνηση όσων πέρασαν, αλλά κι ενθουσιασμός για το φθινόπωρο που ερχόταν. Ένας διακαής πόθος για καινούρια αρχή μ’ είχε κυριεύσει.