Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Ατέρμων κύκλος

«Πρέπει να είσαι έτοιμος να καείς στην ίδια σου τη φλόγα: πώς να ξαναγεννηθείς, αν δε γίνεις πρώτα στάχτη;» Τάδε έφη Ζαρατούστρα

Κάθε τέλος, μια αρχή δε λένε; Εντάξει και πες ότι το τέλος το καταλαβαίνεις εύκολα, είτε συμβαίνει κι είναι αναπόφευκτο είτε το θέτεις μόνος σου, με την αρχή όμως τι γίνεται; Ποιος ορίζει το νέο ξεκίνημα; Μάλλον κανείς…

Έκλαψες, φώναξες, γκρίνιαξες, μούτρωσες, κλείστηκες στον εαυτό σου , είπες back to black, ήρθε το τέλος του ρομαντισμού και μπλα μπλα μπλα… Παραδέχτηκες πως κουράστηκες, έθεσες τα όριά σου κι έβαλες τέλος σ’ ό,τι σε βασάνιζε, ωραία! Κάθισες και περίμενες… Τι περίμενες αλήθεια; Μα να περάσει η μπόρα, να καταλαγιάσουν ο θυμός κι ο πόνος, να βρεις τη δύναμη να συνεχίσεις ,ωραία! Πέρασαν μέρες, μήνες ήρθε η λύτρωση που με μανία αποζητούσες, επιτέλους κάθαρση. Διορθώθηκαν λάθη του παρελθόντος, ξεπεράστηκαν αδυναμίες, τέθηκαν νέοι στόχοι, λήφθηκαν «βαρύγδουπες» αποφάσεις. Όλα είναι σε τάξη τώρα το νιώθεις πως είσαι έτοιμος να προχωρήσεις, να κάνεις το επόμενο βήμα. Είσαι έτοιμος για την αρχή που τόσο πολύ περίμενες.

Οπλισμένος με όνειρα κι ελπίδες για τη νέα αρχή σου βρίσκεσαι να περιμένεις ξανά. Μα πού είναι πλέον αυτό το νέο ξεκίνημα, μήπως κάνεις κάτι λάθος; Ναι! Το λάθος είναι που προσπαθείς συνέχεια να βάλεις ετικέτες. Μάθε απλά να ζεις, μην περιμένεις κάποια καινούρια σωτήρια αρχή, τίποτα δεν είναι εύκολο, τίποτα δεν σου χαρίζεται χωρίς αγώνα… Μάθε να παλεύεις για αυτό που θες, μάθε να διεκδικείς, να φτάνεις ακόμα και στ’άκρα, καμιά φορά ίσως χρειάζεται και θάρρος και θράσος για την ευτυχία σου.

Κι αν περιμένοντας τη νέα σου αρχή χαθείς; Κι αν απλά σπαταλάς χρόνο μένοντας αδρανής; Ζήσε μονάχα… Όσο μπορείς περισσότερο, κάθε στιγμή. Εντάξει διανύουμε ζοφερές εποχές, μένοντας σε μια χώρα που μεγάλωσε τα παιδιά της για να τα διώξει, αλλά μην παραιτείσαι . Συνέχισε να ελπίζεις και να αγωνίζεσαι, αντιμετώπισε τις δυσκολίες με χαμόγελο, σταμάτα τη μεμψιμοιρία και σκούπισε τα δάκρυα. Κι αν η αρχή σου δεν είναι όπως την περίμενες μην απογοητεύεσαι. Κύκλος είναι, ατέρμονος, αρχή-τέλος-αρχή-τέλος και ξανά... Αρκεί να’χεις θέληση να ζήσεις…

Κάποτε μου είπε ένας φίλος: «Χτίσε το μέλλον σου πάνω στην ευτυχία σου κι όχι το αντίστροφο» Τώρα καταλαβαίνω πόσο δίκιο είχε…

Ps: Αμελάκι μ’αρέσει το παιχνίδι που ξεκίνησες, δέχομαι την πρόκληση! Ανάμενε την επόμενη ανάρτηση. Επέστρεψα όπως το ζήτησες , για μένα…

1 σχόλιο:

Amélie Melon είπε...

Άντε επιτέλους!! Σε περίμενα... ;)