Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Πολλά κι ασυνάρτητα

Δεν υπάρχει ειρμός, μόνο σκέψεις, πολλές και μπερδεμένες. Θολές εικόνες γυρνούν στο μυαλό μου, ένα ραδιόφωνο που δε λέει να σταματήσει, κοιτάζω ψηλά ψάχνω κάτι για να κρατηθώ, νομίζω πως ακούω τ’όνομά μου μα δεν μπορώ να μιλήσω, φοβάμαι και περιμένω να ξυπνήσω…

Θα μπορούσα να γράψω γύρω στις 3-4 αναρτήσεις ξεχωριστά για τα ζητήματα που μ’απασχολούν αυτή την περίοδο, όμως δε θα το κάνω. Προτιμώ σκόρπιες φράσεις…

Simple little things : καμιά φορά στην προσπάθειά μας να πετύχουμε όλο και περισσότερα, να δώσουμε όλο και πιο πολλά σ’εκείνους που αγαπάμε, χανόμαστε… Μερικές φορές η μοναδικότητα βρίσκεται στην απλότητα. Το πηγαίο και τ’αυθόρμητο ενίοτε είναι καλύτερο απ’ το σχεδιασμένο στην εντέλεια. Ορισμένες στιγμές είναι μοναδικές και δεν επαναλαμβάνονται.

Σχέδια, το πιο αστείο πράγμα στον κόσμο.

Αν αγαπάς κάποιον, να του το δείχνεις κάθε στιγμή με κάθε τρόπο.

Ζήσε κάθε λεπτό σα να ήταν το τελευταίο.

Φόρα πάντα ζώνη, ακόμα και για την πιο μικρή διαδρομή… Αλήθεια, σε δένει στη ζωή.

Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα άνθρωποι, μ’όλη τη σημασία της λέξης…

Σαν εφιάλτης που δεν τελειώνει, περίεργα παιχνίδια του νου.


Ps : μαϊμουδάκια μου σας λατρεύω…

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

New rules

Εντάξει φτάνει πια.
Δεν θα ξαναγράψω απαισιόδοξη ανάρτηση.
Δεν θα ξαναγκρινιάξω.(με μια μικρή επιφύλαξη, για μένα μιλάμε :Ρ)
Θα πίνω τόνους καφέ.
Θα κάνω γουρουνιές που λέει και το ζελεδάκι.(γιατί μιλάμε πάλι για μένα xD )
Θα γελάω σα χαζό όλη την ώρα, χωρίς κανένα λόγο.
Θα δίνω βραβεία σ'όποιον μ'εκνευρίζει ή σ'όποιον βρίσκω πολύ αστείο.
Θα σκοντάφτω παντού και θα γεμίζω πολύχρωμες μελανιές(σα σκυλί της δαλματίας!!).
Θα εφαρμόσω το σύστημα "looking forwad to" της frg.
Θα φωνάζω γιούχου και θα το εννοώ!
Αυτά και άλλα πολλά στην επόμενη χαρούμενη ανάρτηση χεχε...


ps: 1o looking forward to : να πάω cinema και να δω ένα θρίλερ που για άγνωστους λόγους μ'έχει ενθουσιάσει!!

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

Παράσιτο

Παράσιτο, άσχημη λέξη… Ποτέ δεν μου άρεσε να την ακούω κι ακόμα περισσότερο να σκέφτομαι αυτό που αντιπροσωπεύει κι αυτό που συμβολίζει. Κοίτα τώρα σε τι σκέψεις μ’έβαλε αυτή η λέξη. Από τότε που την άκουσα σφηνώθηκε στο μυαλό μου, ακόμα κι όταν σκέφτομαι κάτι διαφορετικό εκείνη γυρνά πίσω, μπλέκεται, μ’αιχμαλωτίζει.

Υπάρχουν, λέει, και ιδέες- παράσιτα που «μολύνουν» τον εγκέφαλό , δεν σ’αφήνουν να σκεφτείς λογικά, να κρίνεις αντικειμενικά… Όσο τα παράσιτα τρέφονται από τ’όνειρο, μεγαλώνουν όλο και περισσότερο, θεριεύουν μέχρι που στο τέλος γίνονται εμμονές. Επιδρούν στη συμπεριφορά, στις επιλογές, στις αντιδράσεις, στον ψυχισμό σου.



Όταν, όμως, η συμβίωση με το παράσιτο αρχίζει και γίνεται καταστροφική για σένα πρέπει να τερματίζεται. Τα παράσιτα πρέπει να εκριζώνονται, έτσι δεν είναι; Την απόφαση της εκρίζωσης την παίρνεις μόνος σου, όσο είναι καιρός… Πριν το παράσιτο σου, αφού πρώτα εξαντλήσει όλη σου τη δύναμη σ’εγκαταλείψει.