Disney's anatomy

Επειδή μ’ έχει πιάσει μια άρνηση με τα παραμύθια τελευταία (πιθανότατα ζηλεύω που το δικό μου κατέρρευσε μεγαλοπρεπώς εν μία νυκτί ) μαζί με  την απεριόριστη βλακεία μου κι επειδή σ’ όλους μας χρειάζεται λίγο γέλιο, παραθέτω τη δική μου  εκδοχή για δυο πολύ γνωστά παραμύθια της Disney.

Πρώτα ο εκφυλισμός της Χιονάτης, γιατί αυτή ήταν η πηγή της έμπνευσής μου. Λοιπόν, η Χιονάτη σύμφωνα με την αρχική μου σκέψη πνίγηκε με το μήλο κι έπεσε σε κώμα (εδώ με βοηθάει λίγο η fairy dust) κι έπειτα ο πρίγκιπας-ως φοβερός και τρομερός στις πρώτες βοήθειες που ήταν- της έκανε χειρισμό Heimlich και την επανέφερε στο άψε σβήσε. Μετά η Χιονάτη επειδή δεν είχε φακελάκι να του δώσει, αναγκάστηκε να τον παντρευτεί κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα… Ένα δεύτερο πολύ αξιόλογο σενάριο είναι πως η Χιονάτη έπαθε αλλαντίαση, γιατί η κακιά μάγισσα είχε βάλει μήλο κακής κονσερβοποίησης στη μηλόπιτα.  Η τοξίνη προσέβαλλε τη Χιονάτη που άρχισε σιγά σιγά να παραλύει. Οι νάνοι θρηνούσαν καθώς είχαν αντιτοξίνη, λάθος οροτύπου όμως…  Τότε η fairy dust έκανε ξανά το θαύμα της και ο πρίγκιπας-σπουδαίος γιατρός της εποχής- έφερε τον σωστό αντιορό κι έσωσε το κορίτσι. Η Χιονάτη όταν ανέκτησε τις αισθήσεις της, αιώνια ευγνώμων στον  ήρωά της, τον ερωτεύτηκε, παντρεύτηκαν κι έγινε γραμματέας στο ιατρείο του. The end.

Ακολουθεί ο εκφυλισμός της Ωραίας Κοιμωμένης. Σύμφωνα με το τρελό μυαλό μου, η ωραία κοιμωμένη καθώς τρυπήθηκε από το αδράχτι της Μαγκούφισας έπαθε τέτανο και παρέλυσε προοδευτικά. Έμεινε σε κώμα για αρκετό καιρό, στο σκοτεινό πύργο που την κρατούσε φυλακισμένη η κακιά μάγισσα. Οι τρεις , καλές, χοντρούτσικες μαγισσούλες όμως , που την αγαπούσαν πολύ, έψαξαν σ’ ολόκληρο το βασίλειο, βρήκαν τον καλύτερο γιατρό της εποχής (που δυστυχώς ήταν ταπεινής καταγωγής και πολύ φτωχός) και τον οδήγησαν στον πύργο.  Της έδωσε την ανθρώπινη αντιτοξίνη και μετά το φιλί της ζωής και η κοιμωμένη ξύπνησε! Ο βασιλιάς και η βασίλισσα για να τον ευχαριστήσουν τον ανακήρυξαν γιατρό του παλατιού και του έδωσαν το χέρι της κόρης τους κι έτσι ‘ ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. The end.

Σταματώ τις βλακείες γι’ απόψε τουλάχιστον. Είναι σαφές, δεν πρέπει να διαβάζω, δε μου κάνει καλό!!