Άστρο φωτεινό

38 ημέρες…Φαίνομαι τόσο ενθουσιασμένη για τα Χριστούγεννα που έρχονται.Πάντα ήταν η αγαπημένη μου γιορτή !Γιορτή χαράς, ψυχικής αγαλλίασης, αγάπης…Τα Χριστούγεννα στο μυαλό μου ήταν πάντα συνυφασμένα με την οικογένεια, με το μεγάλο δέντρο, με τις ευχές στον Άγιο Βασίλη, με το πρωτοχρονιάτικο φλουρί, με το τσουχτερό κρύο,με τα κάλαντα, με τα δώρα, με την ελπίδα στο βλέμμα των ανθρώπων για καλύτερες ημέρες… Για μένα η γιορτή αυτή συμβολίζει τη φροντίδα, την οικογενειακή θαλπωρή, την αλληλεγγύη, την προσφορά,την αγάπη… Μέρες που προσφέρονται για να τις περάσεις με τους αγαπημένους σου που ίσως τους έχεις παραμελήσει ή που ίσως σε έχουν παραμελήσει. Μέρες σαν ηλιαχτίδες, χαρίζουν ελπίδα ακόμα και στους πιο απαισιόδοξους. Μέρες παρηγοριάς και ψυχικής γαλήνης.

Οι γιορτινές μέρες νομίζω πως μ΄αρέσουν τόσο πολύ και για άλλον ένα λόγο. Μάλλον γιατί τότε οποιοσδήποτε προγραμματισμός καταργείται. Αυτοί οι χρονικοί περιορισμοί, οι κανόνες που μας επιβάλλονται και επιβάλλουμε στον εαυτό μας, αυτά τα γιγαντιαία “πρέπει” που μας καταδυναστεύουν σβήνουν όπως ένα κεράκι στο δυνατό άνεμο. Αλήθεια πιστεύω ακράδαντα πως τέτοιες περιόδους απαλλαγμένοι από τα “δεσμά” μας γινόμαστε ξανά παιδιά, βρίσκουμε ξανά ευαίσθητα κομμάτια που η σκληρότητα των καιρών μας έκανε να απεμπολήσουμε, πιο αθώοι, πιο αυθόρμητοι και πιο τρελοί ίσως, νομίζω πως τέτοιες μέρες είμαστε περισσότερο άνθρωποι και περισσότερο ευτυχισμένοι.

Μέρες για να θυμηθείς, αλλά και για να ξεχάσεις. Με θυμάμαι καθισμένη στο χαλί μπροστά από το τζάκι, με μια κούπα ζεστό γάλα στα χέρια κι ένα βιβλίο σε τυχαία σελίδα ακουμπισμένο στα πόδια μου. Με το βλέμμα να κολλημένο στις φλόγες, με τον ήχο της βροχής να μαστιγώνει τα παράθυρα ο χρόνος έμοιαζε παγωμένος. Καμία έννοια, καμία σκέψη να με βασανίζει, μονάχα αναμνήσεις, εικόνες να κατακλύζουν το μυαλό μου, να με μεταφέρουν σε μια άλλη διάσταση… Ζούσα το παραμύθι μου απολαμβάνοντας τη ζεστασιά της φωτιάς…

Και φυσικά τα δώρα!!Αναπόσπαστο κομμάτι των Χριστουγέννων είναι η ανταλλαγή δώρων, αυτά τα πακέτα μικρά ή μεγάλα με το πολύχρωμο περιτύλιγμα, τις κορδέλες και τους αγαπημένους μου φιόγγους. Κάτω από το δέντρο ή μέσα σε μεγάλες κάλτσες που κρέμονται στο τζάκι ή στις πόρτες στέκουν περιμένοντας να τα ανοίξεις. Είναι υπέροχο να ξέρεις πως υπάρχει κάποιο για σένα, καθώς έτσι ξέρεις πως υπάρχει κάποιος που σε νοιάζεται και σ΄αγαπά. Είναι υπέροχο να ξέρεις πως έχεις κάνει δώρα στους άλλους, γιατί τότε ξέρεις να μοιράζεσαι και ν΄αγαπάς. Δεν έχει σημασία η τιμή ή το περιτύλιγμα αλλά η αγάπη με την οποία διάλεξες ή έφτιαξες το δώρο, ο χρόνος που αφιέρωσες για να το σκεφτείς και να το βρεις,η ικανοποίηση που νιώθεις βλέποντας τη χαρά στο πρόσωπο του αποδέκτη.

Μακάρι να γινόμασταν παιδιά πιο πολλές φορές το χρόνο. Μακάρι να σπάζαμε τις “αλυσίδες” των προγραμμάτων και να ελευθερωνόμασταν από το άγχος πιο συχνά. Μακάρι ν΄αφιερώναμε λίγο περισσότερο χρόνο στα αγαπημένα μας πρόσωπα και στον εαυτό μας κάθε μέρα. Μακάρι να χαρίζαμε πιο πολλά δώρα, καθώς αρκετές φορές τα πιο σπουδαία δώρα δεν είναι αυτά μέσα σε τσάντες ή κουτάκια, αλλά μια τρυφερή αγκαλιά, ένα γλυκό φιλί, μια αληθινή συγγνώμη, ένα πλατύ χαμόγελο…

Τα Χριστούγεννα μοιάζουν μ΄αστέρια που κάθε χρόνο είναι διαφορετικά, πάντα όμως τόσο λαμπερά. Οι μέρες αυτές είναι φωτεινές.